دهکده خانوادگی خلیلی
موقعیت: کیلومتر 10 جاده رویان به نوشهر،مقابل شهرک صلاح الدین کلا
معمار: سهراب رفعت
کارفرما: علی اصغر احمدی خلیلی
مصالح: بتن
تاریخ طراحی: ۱۳۸۳
تاریخ ساخت: ۱۳۸۷
مساحت زمین: ۱۵۰۰۰m۲
مساحت ساخت: ۲۱۰۰m۲
عکس: علی دقیق
توضیحات:
دهکده خانوادگی خلیلی مجموعه ای است مسکونی واقع در ساحل شرقی دریای کاسپین که از ۵ ساختمان مرتبط به هم شامل یک فضای عمومی و چهار فضای خصوصی تشکیل شده است.
نکته های قابل توجه در طراحی این مجموعه،ارتباط ساختمان ها از طریق راهروهایی بالاتر از سطح زمین، نشاندن تمامی ساختمانها در زمینی مستطیل شکل با عرض کم و با رعایت مسائلی همچون چرخش مطلوب هوا در تمامی فضاها (سیرکولاسیون مناسب ) ، بهره گیری از دید دریا از هر گوشه مجموعه ، تفکیک باغ به دو فضای اندرونی و بیرونی ، حس وحدت بین کل پنج بنا ، استفاده از توپوگرافی طبیعی زمین و در نهایت حفظ گونه های گیاهی خاص موجود در کل مجموعه میباشد.
ایده اولیه ساخت چهار ویلای مجزا برای اعضای یک خانواده و یک فضای عمومی کنار ساحل برای گردهمایی آنها در کنار هم بوده است ، بدین ترتیب این بناها در قالب یک مجموعه به هم پیوسته طراحی شد که در عین پیوسته بودن و یکپارچگی ، هرکدام از آنها با توجه به ساکنان از روابط فضایی و عملکردی خاص خود پیروی میکنند و دارای پارکینگ و ورودی اختصاصی خود هستند.
متریال ها و رنگ های دیوارها و فرم ها نیز در عین داشتن هارمونی از جز به کل و از کل به جز وحدت را در کل مجموعه تداعی می کنند و همینطور سعی بر آن شده است که مسیر ارتباطی با متریال جداگانه ای ( سنگ ورقه ای تراش خرده ) نشان داده شود تا بر ترکیب حجم های مجموعه تاکید شود .
در این دهکده سعی بر آن شده است تا از محرمیت در معماری و فضاهای ایرانی در لکه گذاری ویلاها نسبت به سایت استفاده شود ، بدین صورت که با کنار هم قرار دادن ویلاها و هندسه حاصل از این ترکیب سایت به دو قسمت اندرونی و بیرونی تقسیم میشود که این خود باعث میشود همه تراسها و فضاهای نیمه باز ویلاها در محرمیت اندرونی و به دور از دید پرسنل و افراد متفرقه قرار گیرند .
از نکات مهم و اولیه طراحی می توان به سه مورد اشاره کرد :
اول اینکه مجموعه دهکده طوری باید طراحی بشود که علاوه بر کلیتی واحد و ترکیبی یگانه ، تک تک ویلاها بر اساس خواسته و نیازها ی کاربر آن طراحی شود که این خود باعث به وجود آمدن فضاهایی بر اساس روحیات و عملکردهای متفاوت میشود .
دوم اینکه یکی از مهمترین خواسته های کارفرما حفظ پوشش گیاهی سایت از جمله درختان کهنسال بوده است که این به خودی خو در جهت گیری باز شوها ، تراس ها ، فضاهای پر و خالی دیوار ها ، مسیرهای پیاده و سواره تاثیر گذار بوده است .
نکته سوم در رابطه با توپوگرافی سایت می باشد که در واقع دارای دو اختلاف سطح اساسی می باشد که اولویت در نگهداری این توپوگرافی بوده است ، از این رو با یک استراتژی طراحی ، مسیری برای ورود خودرو مطرح گردید که در آن خودرو با رفتن به سطح تراز پایین تر و عبور از زیر ویلاها و دسترسی به ویلاهای اطراف پس از گذراندن یک رینگ به درب اصلی دهکده می رسد و مسیر در هیچ نقطه ای به بن بست ختم نمیشود . طریقه ی هم نشینی ویلاها در سطح تراز پایین با ویلا های تراز بالا خود مستلزم داشتن نوعی ترکیب و کمپوزوسیون برای این مسئله بوده است .
در مورد استخر کنار نشیمن باید گفته شود که ضمن داشتن عملکرد خود ، برای روشنی و انعکاس نور و مناظر بیرونی به داخل نشیمن می باشد و همینطور دیوار های داخلی و خارجی در امتداد شمال و جنوب فضا ، شفاف و برای دیدن همزمان دریا و جنگل و کوران طبیعی هوا در نظر گرفته شده اند .
نکته ای که بنا به خواست کارفرما در طراحی مجموعه به آن توجه شده است در رابطه با تفکیک زمین در دو تراز بالا و پایین می باشد . بدین صورت که اگر سایت به دو قطعه زمین تقسیم شود ۳ ویلا در تراز بالایی زمین و ۲ ویلا در زمین تراز پایین تر قرار گیرد هیچ لطمه ای به کارکرد مستقل آنها نزند .
معماران مرتبط:
