ویلا کریس کراس

موقعیت: لیوبلیانا، اسلوونی

معمار: استودیو معماری آفیس

کارفرما: بخش خصوصی

مصالح: بتن و فلز

مساحت زمین: ۳۶۶۰m^۲

مساحت ساخت: ۳۴۰m^۲

تیم پروژه: راک اومان، اسپلا ویدکنیک، توماس گریگوریگ، جنیس مارتینیس، آندره گریگوریگ، جان چلدا، تانیا واسلیک، کارلوس گارسیا آلموناسید،

طراح سازه: آی.بی تکنو

تاسیسات مکانیکی: شرکت مهندسی واوتار

تاسیسات الکتریکی: یورولوکس

طراح روشنایی: آرکادیا لایت وِر

پیمانکار اصلی: جی و اِی

عکاس: توماس گریگوریگ

توضیحات:

این ویلا در اطراف میرجه، در مرکز شهر لیوبلیانا کشور اسلونی واقع شده است. خیابان ویلا یک خیابان عمودی است به سمت دیوار رم قدیم، و به گذرگاه پیاده رو زیر هرم سنگی که طراحی "پلکنیک" (بعنوان بخشی از پروژه ی نوسازی دیوار) است، ادامه پیدا می کند. ساختار جدید ویلا، یک دیوار حائل موجود را در امتداد جبهه ی خیابان قرار می دهد. با یکپارچه کردن دیوار بعنوان بخشی از ساختار جدید، خانه ی نو، اصالت مکانی خود را در جهت گیری به سمت محور هرم حفظ می کند.

سازه ی بیرونی از یک حجم مربعی و یک پوشش فلزی مجوف ساخته شده است. این حجم با خالی کردن اِلمان های برش خورده، فضاهای کوچکی را بوجود آورده که پله های پایین رونده ی هرمی شکل در امتداد بام، یک وُید موازی با ورودی، یک پاسیو شیشه ای خصوصی و تراس هایی برای نشیمن های خانه، مهیا می کند. با استفاده از متریال های حفره دار در هر دو طرف بنا، قصد داریم تفسیری از بافت روستاهای کلاسیک در حومه های تاریخی داشته باشیم. نماهای کلاسیک خشن را با پنل های حفره دار مضاعف نشان داده ایم. امر مهم، رسیدن به بافتی است که از طریق ایجاد توهم عمق، حضور نور را میسر کرده و سایه ها و بازتاب های طیفی از رنگ بژ را افزایش می دهد. بافت سه بعدی، در حالیکه یک حجم منسجم را محصور می کند، انتزاع پویایی را نیز فراهم می کند. صلیب های مورب به عنوان یک بیان کاربردی و گرافیکی عمل می کنند. این صلیب ها قاب پنل ها را محکم بسته و هویتی از تزئینات ویلاهای اصیل تاریخی به وجود می آورند.

حجم داخلی دو عنصر را در بر می گیرد: دیوارهای بتنی سازه نمایان، و پوسته ی چوبی. این پروژه، محل اقامتی است برای یک خانواده تنها با سه فرزندشان. قاعده بر این بود که فضای نشیمن را به بیشترین حد خود رسانده و در مقابل فضای خدماتی را به کمترین میزان کاهش دهیم. ایده ی اصلی، بنا بر یک برنامه ی متفاوت در جداسازی کاربردها، تقسیم بندی فضاهاست، البته نه از طریق دیوارها که توسط اختلاف سطوح.

طبقه ی همکف، فضای نشیمن و ارتباطی است، طبقه ی اول مختص فرزندان و طبقه ی دوم، فضای مربوط به پدر و مادر. بدون در نظر گرفتن هیچ فضای انباری، بدنه ی ساختمان به حدی کامل است که می تواند از همه ی فضاها برای ذخیره و نگهداری استفاده کند.

دیوارهای تراز تاشو، تا کابینت ها، طاقچه ها و کشوهای سرتاسر فضای نشیمن و مبلمانی از قبیل تخت ها، صندلی ها و پیشخوان که بر روی کف ساخته شده اند، همه در جهت بهینه کردن فضا و نگهداری ساده تر وسایل است. این باعث می شود تا فضاهای مختلف خانه به واسطه ی اختصاص یک عملکرد مشترک به پارتیشن ها، با هم ارتباط پیدا کنند.

برگردان به قلم هانیه فرج زاده

هشتم مرداد ماه ۱۳۹۷

معماران مرتبط:

استودیو معماری آفیس

دیدن -