ویلای شماره 5
موقعیت: شیراز-شهرک صدرا-باغ شهر پردیس-خیابان مریم
معمار: محمود امیدبخش
کارفرما: دکتر محمد قاضی نور
مصالح: سنگ
تاریخ طراحی: ۱۳۹۲
تاریخ ساخت: ۱۳۹۵
مساحت زمین: ۱۰۰۰m۲
مساحت ساخت: ۲۰۱m۲
شرکت مشاور: آتلیه معماری اکنون
معمار مسئول: محمود امیدبخش، عاطفه محرری
تیم طراحی: محمود امیدبخش، عاطفه محرری، امیرعباس کاشف، الناز امیری
طراحی منظر: محمود امیدبخش
عکس: علی اشجع، نکیسا کرم پور
توضیحات:
ویلای شماره ی پنج از جمله ویلاهای ساخته شده در باغ-شهر صدرا در نزدیکی شیراز و در زمینی با شیب ۱۰ درصد برای ایام تعطیل و تفریحات است که کار طراحی و اجرای آن از سال ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۵ به طول انجامید.
به گفته ی طراحان، این ویلا از ایده ساده ترکیب فضاهای درونی و بیرونی شکل گرفته است، سادگی و پرهیز از تظاهر در ارتفاع ، فرم، حجم و سعی در ادغام بنا و سایت در عین حفظ استقلال اجزای بنا از خواسته های اصلی ما برای این ویلای آخر هفته بوده است.ما به دنبال کشف نوعی سازماندهی در این بنای کوچک مقیاس بودیم تا همزمان که نیازهای فضایی درون بنا را غنا می بخشد بتواند کیفیت و پویایی و استقلال اجزا را در ساختار خارجی و فرم نیز به ارمغان بیاورد .
ایجاد چرخش در بنا و خلق حیاط صنوبرها در مجاورت مکعب شیشه ای پاسخ ما به این مسئله بود، این حیاط در عین حال که نور جنوب را به هال اصلی می رساند بر خواست ما مبنی بر استقلال تک تک اجزا بنا تاکید می کند. مکعب شیشه ای نیز همزمان در سطح و ارتفاع، سلسله مراتب و کیفیت فضایی، محل اتصال اجزای مختلف بنا به یکدیگر بود، به نحوی که در عین رمزگونگی و پیچیدگی، استقلال فرم ها و احجام، با قرار گرفتن و رسیدن به باکس شیشه ای عیان می شود .
در این جا افراد در مواجهه اولیه با فضا مبهوت نمی شوند، آنها کنجکاوانه به دنبال کشف قطعه بصری پازل می گردند. این بنا ما را به حرکت و کشف در فضا وا می دارد. استقلال فضاها از یکدیگر ما را به جسارت در استفاده از مصالح طبیعی و بوم آورد و گریز از فضاهای مینیمال تکراری و روزمره وا داشت.
فضاها در دو تراز ارتفاعی جایگذاری شده به گونه ای که تراز همکف شامل حیاط ورودی، نشیمن مسقف، آشپزخانه، اتاق خواب اصلی، باغ میانی و پله های دسترسی است. در نهایت اتاق خواب ها در تراز بالاتر قرار گرفته اند تا فضایی خصوصی تر در اختیار داشته باشند.
از جمله اهداف و ایده های مد نظر در طراحی این ویلا می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
· همسازی و همراهی با سایت و بهره مندی از شیب آن و ایجاد دو حیاط اصلی در تراز همکف و اول و ایجاد گودال باغچه و فرو رفتن قسمت پشتی بنا در زمین و حفظ انرژی محیطی
· توجه به شرایط کنونی سایت، استقرار پروژه و عناصر اطراف آن
· بهره مندی و استفاده از عناصر و مصالح طبیعی و موجود در محل به خصوص سنگ معدن مجاور پروژه ، به منظور پایداری و بازگشت پذیری و ماندگاری آنها
· بهره گیری از ریخت شناسی همساز با محیط و ماهیت وجودی و ایفایی ساختار و مصالح موجود و کشف زیبایی شناسی بکر و طبیعی آنها
معماران مرتبط:
